En fazla ilgi görenler yerli plaklar dedik ama aslında satışlarda yabancı müzik ağırlıkta. Geçen yıl yüzde 45’i yabancı müzikmiş satılan pakların, bu yıl yüzde 57’si.
En çok plak alan il İstanbul. Ardından Ankara, İzmir, Bursa ve Eskişehir geliyor. Şimdi bunları anlattım diye şöyle bir sonuç çıkacağını düşünüyorsunuz: “Yaşlılar nostalji yapıyor, eskiden dinledikleri plakları alıyorlar. Gençlerin olayla ilgisi yok.” Öyle değil. Plak alan en geniş kitlenin yaş aralığı 26-35 (Yüzde 38). Yani 1977-1986 arasında doğanlar. Ardından 36-45 yaş kitlesi geliyor (Yüzde 33). 18-25 yaş arası plak satın alan kitlenin oranı yüzde 21. Yani hiç de azımsanacak bir oran değil.
Ben bütün bu tabloya baktığımda açıkçası sevindim.
Bir. Artık kimse müziğe para harcamıyor klişesi boşa çıktı. Çünkü değerli olduğunu düşündüğü müziklere para veriyor insanlar. Gerektiğinde bir plağa 2 bin lira.
İki. Plak satışlarının artması CD öncesi plak dönemini hatırlayan yaşça büyük kitleyle ilgili değil. Plakla büyümeyen genç kuşaklar plak almaya başladı, plağı ve pikabı sevdi. Müziğe para vereceksek CD değil plak alalım bari dediler. Çok da haklılar. Çünkü müzik dinlemeyi bir seremoniye bir ritüele dönüştürüyor plak.
Üç. Dünyada da hızla artan plak trendinin yansımasının memlekette de rakamlarla ıspatlanır durumda olması müziğe değer ve para veren bir kitle olduğunu kanıtladı.
Ben arkadan gelenlerin de plak-dijital tercihini yapacağını düşünüyorum. CD azalarak bitecek. Uzun lafın kısası, plak kuşağı geliyor haberiniz olsun...
Bu albümlerin CD’si yok
Flört grubu yakın zamanda “Anadolu Beat” isimli bir albüm yayımladı ve plak olarak bastı. Adını yakında muhtemelen daha fazla duyacağınız Umut Adan da sadece plak olarak bastırdığı ilk 45’liğini geçen aylarda piyasaya sürmüştü. Bu tip örneklerin yakında artacağını düşünebiliriz. Bundan sonra çoğu sanatçı müziğini sadece dijital ve plak formatında paylaşmayı seçerse kimse şaşırmasın. Böylesi hem orijinal hem de daha değerli geliyor bana da...
Mehmet Tez - Milliyet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder